Jak radzić sobie z nową relacją w rodzinie patchworkowej? Temat ten poruszamy również podczas sesji numeroterapii.
Obecnie doświadczamy sytuacji, w której liczba rozwodów jest większa niż kiedykolwiek wcześniej. Kobiety stają się coraz bardziej niezależne, osiągają sukces zawodowy i zarabiają coraz więcej pieniędzy, co często prowadzi do podjęcia decyzji o rozwodzie. Wydaje się, że to głównie kobiety częściej podejmują takie decyzje. Ich większa pewność siebie i stabilność finansowa sprawiają, że nie boją się być same z dziećmi. Oczywiście nie zawsze to kobieta zostaje z dziećmi, ale wciąż jest to najczęstszy scenariusz.
W rodzinach patchworkowych istnieje wiele różnych modeli. Jedną z opcji jest sytuacja, w której obie strony, zarówno partnerka, jak i partner, są po rozwodach i mają już swoje dzieci.
Jakie są zalety takich rodzin i kolejnych małżeństw? Właśnie fakt, że oboje mają dzieci, ułatwia zrozumienie problemów, jakie mogą generować nasze własne dzieci. Na przykład, jeśli masz dziecko, które sprząta, to jesteś jednym z nielicznych, którym się to udaje, co wielu rodziców może Ci zazdrościć. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci rzadko sprzątają, nawet jeśli mają już 14 lat i wiedzą, że powinny to robić.
Co się dzieje, gdy partner nie ma swoich dzieci, a nasze dzieci nie sprzątają lub stwarzają inne problemy? Partner bez dzieci może nie mieć pojęcia o tym, czym jest wychowywanie dziecka i inwestowanie w nie, i może mieć pretensje do nas, jako matki, że nie robimy czegoś, co sprawiłoby, że nasze dziecko sprząta.
Zupełnie inaczej podchodzi do tego partner, który już ma własne dzieci i przeżył z nimi sytuacje, gdy mimo wszystko, co robił, one nie sprzątały. On rozumie nas i czasem nawet posprząta za nasze dziecko, żebyśmy my jako matka nie musiały tego zauważać. To są trudne tematy, ale zawsze powtarzam, drogie matki, to, że wasze dzieci nie sprzątają, nie oznacza, że jesteście złymi matkami.
Dzieci stwarzają wiele interesujących problemów i wyzwań, ale to nie oznacza, że jesteśmy złymi matkami. Ważne jest, aby pamiętać, że nie zawsze opinia partnera, nawet jeśli mieszka z nami, jest najważniejsza.
Zastanów się nad jedną rzeczą: czy ten partner ma doświadczenie w wychowywaniu dzieci? Jeśli nie, być może nie będzie w stanie doradzić niczego mimo, że ma dużo do powiedzenia.
Kolejną rzeczą jest to, na jakim etapie był przy wychowywaniu swoich własnych dzieci, nawet jeśli je ma. Może mieć swoje dzieci, ale przez 10 lat życia tych dzieci mógł być nieobecny w domu, ponieważ pracował jako kierowca tira i widział je tylko raz na trzy tygodnie. A nawet jeśli masz partnera, który aktywnie uczestniczył w wychowywaniu swoich dzieci, zobacz, jakie są rezultaty tego wychowania, szczególnie jeśli dzieci są już starsze. Może to brzmieć dziwnie, ale warto wziąć to wszystko pod uwagę, zanim, droga matko, weźmiesz na siebie odpowiedzialność za to, że twoje dziecko jest „złe”.
Istnieje bardzo istotna zasada, która musi być przestrzegana, gdy wprowadzamy partnera do naszego domu – nasze dzieci i ten partner muszą się szanować. Życie będzie bardzo trudne, jeśli nie polubią się nawzajem i nie będą wzajemnie okazywać szacunku. To jest kluczowy aspekt, aby nasz partner, potencjalny przyszły małżonek, budował relacje z naszymi dziećmi. I działa to również w drugą stronę, ponieważ jesteśmy tym łączącym elementem, o ile oczywiście mamy tę „równość hellingerowską”, czyli ty masz dzieci, a on ma dzieci.
Warto zadbać o to, aby dzieci miały okazję się poznać. Może to być wspólne spędzanie wakacji, co jest wspaniałym doświadczeniem. Jeśli wszyscy są otwarci na to, warto stworzyć taką możliwość, aby osoby, które nie są ze sobą spokrewnione, miały kontakt. Istnieje pewien duchowy powód, dla którego te istoty zostały ze sobą połączone, i byłoby szkoda, gdybyśmy nie umożliwili im szerszego, głębszego poznania się.
Jednakże często spotykam się z sytuacją, gdy kobiety przychodzą do mnie i opłakują fakt, że ich dzieci coś zrobiły, a partner bezdzietny, pozbawiony doświadczenia, ma wobec tego pretensje, co wpływa na ich związek. Ten wpływ będzie istniał, nie ma innej możliwości. Będzie on wpływać, dlatego za każdym razem tłumaczymy partnerowi: robię wszystko, co w mojej mocy, ale to są dzieci.
Każdy psycholog powie ci, że dzieci myślą inaczej, mają inne mózgi. I to jest prawda, że dziecko nie sprząta nie dlatego, że chce nam zaszkodzić. Chyba że jesteśmy w kłótni i nasze dziecko jest złośliwe, to jest inna sytuacja. Zazwyczaj jednak dzieci nie sprzątają, nie dlatego, że chcą nam przeszkadzać, lecz dlatego, że mają inne, dla nich bardzo ważne sprawy na głowie, na przykład odpowiedzieć komuś na Snapchacie. To dla nich jest po prostu ważniejsze. Skupiłam się trochę na sprzątaniu, ale oczywiście odnosi się to do wszystkich aspektów życia z dzieckiem.
Innymi słowy, istnieje jeszcze jedna kwestia, a mianowicie dziecko może nie okazać wdzięczności za to, co dla niego robisz, dopóki samo nie będzie miało swoich dzieci. Poza tym, dziecko będzie brało udział w tworzeniu twojego związku, o ile ten związek nie jest tylko weekendowym spotkaniem, lecz obejmuje wspólne zamieszkanie. W tym przypadku kluczowym warunkiem jest to, aby twój partner i twoje dzieci polubiły się. Jeśli to się stanie, będzie dobrze. Jeśli się nie polubią, będzie trudno przez cały czas. Oznacza to, że nawet jeśli się polubią, będą występować kłótnie, będą wypominania, że nowy partner nie jest ojcem itp., ale prędzej czy później zbudują relację.
Tak jak wcześniej wspominaliśmy o trzech filarach w związku, tutaj również musi istnieć fundament wzajemnego lubienia się, ponieważ tylko wtedy wszyscy będą dążyć do porozumienia, a nie do wojny.
Nie trać jednak nadziei na to, że jesteś w stanie zbudować szczęśliwy związek z kimś. Z kimś, kto będzie świetny dla twoich dzieci, a twoje dzieci będą świetne dla niego. To jest związek, w którym wspólnie się spotkacie, zaakceptujecie różne rzeczy i nauczycie się jak funkcjonować w tej rodzinie patchworkowej. To naprawdę niesamowite doświadczenie. Powstające więzi między twoim dzieckiem lub dziećmi a partnerem są oddzielnymi więziami, oznacza to, że twój partner i twoje dzieci mają dodatkowe osoby, które są dla nich ważne i bliskie. To również jest bardzo piękne.
Jeśli masz rodzinę patchworkową, pamiętaj, że istnieje wiele sytuacji, w których można się dogadać, można ustalić zasady i żyć zgodnie z nimi. Jednak kluczem, który ułatwia wszystko, jest to, że wszystkie osoby tworzące tę rodzinę powinny po prostu się lubić.
